پلی آمین ها ترکیبات پلی کاتیونی کوچکی با وزن مولکولی کم هستند که در تمام موجودات زنده وجود دارند. فراوانترین پلی آمین ها دی آمینی به نام پوترسین (PUT)، تری آمینِ اسپرمیدین (Spd) و تترا آمین اسپرمین (Spm) است (شکل 1).

حضور گروه های آمینی در ساختار شیمیایی آن ها در pH فیزیولوژیک بارهای مثبتی ایجاد می کند که پیوند شدن پلی آمین ها را با درشت مولکول های با بار منفی و فسفولیپیدها امکان پذیر می سازد. در تمام موجودات زنده، اولین پلی آمین ساخته شده پوترسین است که از راه آنزیمی و با آنزیم اورنتین دکربکسیلاز تولید می شود. گیاهان و باکتری ها یک مسیر دیگر برای تولید پوترسین از راه دکربکسیلاسیون آرژینین به کمک آنزیم آرژینین دکربکسیلاز دارند. در اثر فعالیت آرژینین دکربکسیلاز طی دو مرحله ی آنزیمی به کمک آنزیم های آگماتین ایمنوهیدرولاز و N–کربامویل پوترسین آمیدوهیدرولاز، آگماتین به پوترسین تبدیل می شود. وزن مولکولی بالای آمین ها با اضافه شدن متوالی بخش های آمینوپروپیل به اسکلت پوترسین از راه واکنش های آنزیمی (به کمک آنزیم های اسپرمیدین و اسپرمین سینتاز) به وجود می آید. دهنده گروه های آمینوپروپیل، S-آدونوزیل متیونین دکربکسیله شده است که از دکربکسیلاسیون S-آدونوزیل میتونین به کمک SAM دکربکسیلاز ساخته می شود.